Prezes UKE nałożył kary: 38 815,27 zł – za naruszenie art. 57 ust. 6 Pt oraz 19 407,64 zł – za naruszenie art. 172 ust. 1 Pt. 23 grudnia 2015 r. Prezes UKE nałożył na Telekomunikację dla Domu sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dwie kary pieniężne: za pobieranie od konsumentów opłaty wyrównawczej, w przypadku wypowiedzenia przez konsumenta umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych lub wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Spółkę z winy konsumenta przed
rozpoczęciem świadczenia Usługi WLR oraz wykonywanie połączeń telefonicznych, w trakcie których oferowane były usługi świadczone przez Spółkę oraz uzgadniany był termin wizyty przedstawiciela Spółki, do użytkowników końcowych, którzy nie wyrazili zgody określonej w art. 172 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 243 z późn. zm.), w związku z art. 174 Pt.
Podczas rozpatrywania postępowań mediacyjnych i interwencyjnych Prezes UKE otrzymywał liczne sygnały świadczące o tym, że Telekomunikacja dla Domu sp. z o.o. naruszyła przepisy, m.in. art. 57 ust. 6 Pt, zgodnie z którym w „przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe.”.
Wobec powyższego 11 września 2015 r. Prezes UKE wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia na Telekomunikację dla Domu Sp. z o.o. kary pieniężnej.
Zgodnie z art. 209 ust. 1 Pt ten, kto:
- nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki określone w art. 56, art. 57 ust. 6 (art. 209 ust. 1 pkt 13a Pt),
- nie wypełnia obowiązków uzyskania zgody abonenta lub użytkownika końcowego, o których mowa w art. 172-174 (art. 209 ust. 1 pkt 25 Pt),
podlega karze pieniężnej.
Przeprowadzone przez Prezesa UKE postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie, jednoznacznie wykazało, iż Telekomunikacja dla Domu sp. z o.o.:
- naruszyła postanowienia art. art. 57 ust. 6 Pt poprzez pobieranie od konsumentów opłaty wyrównawczej, w przypadku wypowiedzenia przez konsumenta umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych lub wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Spółkę z winy konsumenta przed rozpoczęciem świadczenia Usługi WLR,
- naruszyła postanowienia art. 172 ust. 1 Pt poprzez wykonywanie połączeń telefonicznych, w trakcie których oferowane były usługi świadczone przez Spółkę oraz uzgadniany był termin wizyty przedstawiciela Spółki, do użytkowników końcowych, którzy nie wyrazili zgody określonej w art. 172 Pt w związku z art. 174 Pt.
Za poszczególne naruszenia Prezes UKE nałożył kary:
- 38 815,27 zł – za naruszenie art. 57 ust. 6 Pt,
- 19 407,64 zł – za naruszenie art. 172 ust. 1 Pt.
Ustalając wysokość kary Prezes UKE wziął w szczególności pod uwagę, iż naruszenie obowiązku określonego w art. 57 ust. 6 Pt w znacznym stopniu naruszało ekonomiczne interesy konsumentów, którzy zostali obciążeni opłatami wyrównawczymi. Naruszenie przez Spółkę obowiązku określonego w art. 57 ust. 6 Pt nie pozostawało także bez wpływu na pozaekonomiczne interesy konsumentów.
Prezes UKE wziął również pod uwagę okoliczność, iż naruszenie obowiązku określonego w art. 57 ust. 6 Pt mogło utrudniać abonentom zmianę dostawcy usług telekomunikacyjnych ze względu na obawę przed potencjalnymi kosztami związanymi z naliczeniem opłaty wyrównawczej. Zgodnie bowiem z treścią art. 57 ust. 5 Pt warunki umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci, nie mogą uniemożliwiać lub utrudniać abonentowi korzystania z prawa do zmiany dostawcy usług świadczącego publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne. Ochronie wynikającej ze wskazanej normy podlega interes abonentów, w tym konsumentów, polegający na możliwości zmiany dostawcy usług telekomunikacyjnych.
Od decyzji o nałożeniu kary przysługuje Spółce odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, składane za pośrednictwem Prezesa UKE w terminie 2 tygodni od dnia jej doręczenia